een schaap

Als er één schaap over de dam is…

Schapen zijn leuk. Onze komst naar Beneden Leeuwen werd ingeluid door drie van die wollige dames. Ze graasden op ons stukje dijk om het gras kort te houden, tot de woonark die we lieten bouwen op haar plek zou liggen en we feitelijk in Leeuwen zouden wonen. Dan zouden we zelf de wei gaan maaien. In de zomer van 2007 waren we met regelmaat al op de dijk te vinden. Om praktische redenen, maar vooral voor de voorpret: in de zon met koffie en broodjes in het gras zitten en uitkijken over het geweldige waterlandschap dat onze achtertuin zou worden. De schapen en wij moesten altijd even aan elkaar ruiken. Eén van hen was zo nieuwsgierig dat we haar Aagje doopten. Als we niet oppasten verdween haar hele donkerbruine kop in de tas met etenswaren. Het beest lustte saucijzenbroodjes!

In de nazomer van 2008 schreef ik voor de Gelderlander een column over schapen: ‘Schaapjes tellen’. In de zomer van 2016 beleefde ik weer een avontuur waarin een schaap voorkwam, goed voor een tweede verhaal, begin 2017 nóg een en in de zomer van 2018 nóg een. Die drie staan in mijn boek ‘Woelwater, leven in de stroming van de Waal’ dat in november 2019 is verschenen. Een unieke uitgave, geillustreerd met etsen van beeldend kunstenaar Josette Lenders. Woelwater kost € 13,95 en is te bestellen bij ISJB Uitgevers (gratis verzending). Het is ook als luisterboek verschenen, door mijzelf voorgelezen en omlijst met geluiden uit het waterland.