Artikelindex

Schaapjes tellen

“Wat is dát nou?!” Tijdens ons kuiertje over de dijk, sta ik abrupt stil, geschokt door een nogal macaber beeld. Naast de loopbrug van de serviceboot aan het begin van de Strang, ligt een schaap in het water. Het is door een dierenbeul in een heloranje zwemvest gestoken en vervolgens wreed aan zijn lot overgelaten. Het drijft daar, wachtend op zijn einde. Leeft het nog? Of is het al dood? “Achterlijke gladiolen, wie dóet nou zoiets?” Maar…is die blik niet ál te starend en die vacht érg strak?
Dit schaap leeft niet.
Dood is het evenmin.
Het is nep!
Schaapachtig staar ik naar het dobberende ondier, ik voel me behoorlijk beet genomen. De rest van de wandeling verzinnen we verklaringen voor dit mysterie.

Dagen later vernemen we de herkomst van het beest. In de zaterdagse Gelderlander lezen we: ‘Dobberend schaap verdwenen’. Er blijkt één derde deel van een ‘kunstwerk’ zoek! Drie schapen in zwemvest lagen, bij wijze van verlenging van de beeldentuin, in het water van de passantenhaven in Mook. Eén ligt er nog, het tweede is tijdelijk een ‘schaapje op het droge’ omdat het zwaar beschadigd is door de stroming. Het derde was vorige week opeens foetsie, waarschijnlijk gejat. Dat, weten wij inmiddels, is in Leeuwen tussen wal en schip beland. Dat móet het zwarte schaap van de familie zijn.

Hoe het zo is gekomen, blijft een raadsel, maar de kunstenaar moet oppassen: als er één schaap over de dam is… Het was beter geweest als hij ál zijn schaapjes op het droge had gehad. Hoewel, dat heeft hij misschien ook, gezien het feit dat ze voor € 3000,- per stuk zijn verzekerd!

Beneden Leeuwen, 9-8-2008

© Karin Swanenberg